ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Οι Τρεις Ιεράρχες: προστάτες των Γραμμάτων και της Παιδείας «Πολιτισμικά Αντι-μνημόνια» Σταμάτης Πορτελάνος, Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Η εορτή των Τριών Ιεραρχών κατευθύνει τη μνήμη σε πρόσωπα της ιστορίας που προστάτευσαν με την πίστη και το ήθος τους δύο μεγάλους άξονες του πολιτισμού: τα Γράμματα και την Παιδεία. Η γιορτή είναι αφορμή να θυμηθούμε και να χαρούμε απ’ αυτά που οι Τρεις Ιεράρχες μας χάρισαν ως διαγενεαλογικά δωρήματα από την κουλτούρα/παιδεία τους. Τους αποδόθηκαν πολλοί λαμπροί χαρακτηρισμοί για την προσωπικότητά τους όπως «προστάτες της παιδείας», «φωστήρες της τρισηλίου θεότητος», «μελίρρυτοι ποταμοί της σοφίας», «ακαθαίρετοι πύργοι» κ.ά. Επειδή θεωρούνται προστάτες των Γραμμάτων και της παιδείας σε χρόνο διαρκή ενεστώτα, θα ήταν «πολιτισμικό σοκ» αν δεν ενσωματώνονταν στην ελληνική παιδεία το ήθος από την ιδεολογία, τη γνώση και γενικότερα το βίο τους. Θα ήταν πολιτισμική εκτροπή αν η μνήμη του σύγχρονου Έλληνα ήταν νεωτερική ως διχασ

Το επαναστατικό μήνυμα των Τριών Ιεραρχών  και η εποχή μας                                                                                                           ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ – ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΝΕΥΜΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ Χωρίς αμφιβολία η εποχή μας έχει πολλά κοινά, με αυτή των Τριών Ιεραρχών.  Πόλεμοι, βίαιες συγκρούσεις, κοινωνικά αδιέξοδα, άλυτα οικονομικά προβλήματα, εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, κοινωνικές διακρίσεις, θρησκευτικές διαμάχες, εξεγέρσεις κλπ. Το μήνυμα των Τριών Πατέρων της Εκκλησίας μας πάντα επίκαιρο και επαναστατικό, έρχεται να μας θυμίσει τη χριστιανική αυθεντικότητα, να προτείνει λύσεις και να δώσει κατευθύνσεις, που γεμίζουν ελπίδα και απελευθερώνουν. Οι Τρεις Ιεράρχες υπήρξαν ολοκληρωμένες προσωπικότητες που δεν διακρίθηκαν μόνο σ’ έναν τομέα αλλά παντού. Όλοι τους χαρακτηρίζονταν για τη θεολογική αλλά και την ευρύτερη επιστημονική τους συγκρότηση, τη ριζοσπαστική κοινωνική τους παρουσία, την ανοικτότητα του πνεύματος και την κρι

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ  Του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού Του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού Μετά την Γέννησιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όπως ηκούσατε εις τα Χριστούγεννα, όταν ενεπαίχθη ο Ηρώδης από τους Μάγους, έστειλε και κατέσφαξε βρέφη μικρά από δυο ετών και κάτω. Μεταξύ των παιδιών εκείνων έλαχε και ο τίμιος Πρόδρομος βρέφος μικρόν εις τας χείρας της μητρός του Ελισάβετ. Και όταν έμελλε να τον κατασφάξουν εσχίσθη το όρος και επέρασεν αντίπερα η Ελισάβετ με τον Πρόδρομο. Άγγελος δε Κυρίου τον επήρεν εις την έρημον, και τον ανέθρεψεν εκεί, έως ου ηνδρώθη, και έφθασεν εις ηλικίαν τριάκοντα χρόνων και μηνών τριών. Η τροφή του δεν ήτο εις την έρημον ει μη μέλι, άγριον και βλαστάρια από των δένδρων της ερήμου. Λόγος δε Θεού ήλθε και είπεν εις αυτόν να αφήσει την έρημον, και να υπάγη εις τα μέρη της Ιουδαίας και τα έθνη της Γαλιλαίας να κηρύττη μετάνοιαν’ το δε πλήθος των Εβραίων προσήρχοντο και εξωμολογούντο τας αμαρτίας των, και εβαπτίζοντο