ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Έάν τις διψά ερχέσθω πρός με και πινέτω» (Ιωάν. 7, 37) Ο Θεός διψά να διψάται από τους ανθρώπους.  Ποτίζει αυτούς που θέλουν να πίνουν.  Ευεργετεί αυτούς, που αναζητουν την ευεργεσία.  Δίνει πολύ πιο ευχάριστα, από ό,τι άλλοι λαμβάνουν.  Μόνον να μη ζητάμε μικρά πράγματα και ανάξια να μας δοθούν. Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

Κυριακή της Σαμαρείτιδος  (Ιωάν. δ’ 5-42)   Ο τόπος της αληθινής λατρείας Το σημερινό Ευαγγέλιο μας μεταφέρει στη Σαμάρεια της Παλαιστίνης και συγκεκριμένα στο «φρέαρ τοΰ Ιακώβ». Εδώ θα δούμε τον Κύριο να οδοιπορεί, να κουράζεται και να διψά «τήν των πλανεμένων επιστροφήν». Η σωτηρία του ανθρωπου ήταν η πείνα και η δίψα Του. «Βρώμα Του και πόμα Του» (=τροφή και ποτό Του) είναι να εκπληρώσει το θέλημα τοϋ Πατέρα Του, να σώσει τον άνθρωπο. Κάθεται στο πηγάδι, όχι για δική Του άνεση, αλλά για να «ζητήση και σώση» ένα άπολωλός πρόβατο Του, τη γνωστή Σαμαρείτιδα, από το Βάρος της αμαρτίας και να την ποτίσει άπό την πηγή του «ζώντος ύδατος». 1. Συνάντηση με τη Σαμαρείτιδα Ή Σαμαρείτιδα ήρθε άπό το σπίτι της να πάρει νερό άπό το πηγάδι να δροσίσει το σώμα της και συνάντησε τον Χριστό, ό όποιος συνωμίλησε μαζί της. Όλη ή ζωή της και ή ελαχίστη λεπτομέρεια, ήταν μπροστά Του γυμνή, ολοφάνερη. Δεν την εκθέτει όμως. Δεν την προσβάλλει. Δεν της είπε πώς είναι πολύγαμη,

Το όραμα του Μεγάλου Παϊσίου με τον Μέγα Κωνσταντίνο «Ἐγώ εἰμι ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος. ...Καταβέβηκα ἐκ τῶν Οὐρανῶν ἵνα σοι φανερώσω τὴν δόξαν, ἥν ἀπολαμβάνουσιν οἱ Μοναχοὶ ἐν τοῖς Οὐρανοῖς, ὡς καὶ τὴν οἰκειότητα καὶ παῤῥησίαν αὐτῶν πρὸς τὸν Χριστόν... Μέμφομαι δὲ καὶ κατηγορῶ ἑμαυτόν, ὡς μὴ τυχὼν τῆς τοιαύτης μεγαλωτάτης τάξεως τῶν Μοναχῶν... Οὐ δύναμαι φέρειν τὴν ζημίαν ἥν ἔλαβον...» Ποθώντας (ο όσιος Ιωάννης ο Κολοβός) να δει τον Μέγα Παΐσιο , διότι έτσι μόνο θα απολάμβανε την θεία χάρη πήγε σε σε αυτόν. Πριν χτυπήσει την πόρτα τού κελλιού του, τον άκουσε να συνομιλεί μέσα σε άλλον άνθρωπο. Ντράπηκε να κτυπήσει και στεκόταν έξω. Έκαμε όμως λίγο θόρυβο και τον άκουσε ο τίμιος πατέρας.Βγήκε λοιπόν έξω και βλέποντας τον, με μεγάλη χαρά τον αγκάλιασε και τον φιλούσε.Το ίδιο έκανε και ο Ιωάννης Μπάινοντας μετά μέσα μαζί με τον Όσιο στο κελλί του και μη βλέποντας μέσα κανένα άλλον απορούσε και σκεπτόταν, ποιος να΄τανε άραγε εκείνος που πριν από

ΒΙΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΣΤΕΠΤΩΝ ΚΑΙ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ   ΒΙΟΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΣΤΕΠΤΩΝ ΚΑΙ  ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ Ε ίναι γνωστό πως λίγα πρόσωπα στη μακραίωνη πορεία της ανθρωπότητας τιμήθηκαν από την Ιστορία με τον τίτλο του Μεγάλου. Εξέχουσα ανάμεσά τους μορφή αποτελεί αναμφίβολα ο Μέγας Κωνσταντίνος. Κι αναδείχτηκε πραγματικά Μεγάλος, όχι μόνο σε έργα πολιτικής σύνεσης, οικονομικής διαχείρισης, διοικητικής μεταρρύθμισης, στρατιωτικής δεξιοτεχνίας, φρόνησης και ανδρείας, αλλά, με άριστο συνδυασμό, Μεγάλος και σε έργα μεγάλα, στερέωσης του μέχρι τότε χειμαζομένου Χριστιανισμού, ενίσχυσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αποκατάστασης της εσωτερικής της ενότητας, τιμής των αγίων Μαρτύρων, ανέγερσης ναών, σύγκλησης Συνόδων... Κ αι μαζί του ασφαλώς μεγαλύνεται η Αγία μητέρα του Ελένη, παιδαγωγός, και συμβοηθός, και συντελεστής στα θεία έργα, στη φιλανθρωπία, στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού και ανάδειξη των Αγίων