ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Η ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ «Δέσποινα και Μήτηρ του Λυτρωτού, δέξαι παρακλήσεις αναξίων σων ικετών, ίνα μεσιτεύσης προς τον εκ σου τεχθέντα. Ω Δέσποινα του κόσμου, γενού μεσίτρια» Παράκλησις!  Ακούει την λέξιν ο άπιστος, ειρωνεύεται, κινεί περιφρονητικώς τους ώμους του και ερωτά:  Υπάρχουν λοιπόν εις τον 20όν αιώνα, αιώνα διασπάσεως του ατόμου, υπάρχουν τόσο καθυστερημένα πνεύματα, ώστε να προσεύχονται, να κάμνουν δεήσεις και παρακλήσεις και να πιστεύουν εις τον κόσμον υπερφυσικών δυνάμεων;  Προσευχή!  Παράκλησις!  Του φαίνεται, παράξενον ακατάληπτον το φαινόμενον της προσευχής.  Δεν το πιστεύει ο άπιστος!  Όπως ακριβώς ένας άγριος της κεντρώας Αφρικής δεν πιστεύει τον Ευρωπαίον, ο οποίος του λέγει, ότι υπάρχει μηχάνημα –ο ασύρματος- με το οποίον ημπορεί να μεταδώσει την φωνήν του εις απόστασιν εκατοντάδων χιλιομέτρων και ν’ ακούσει από το άλλο άκρον της γης την φωνήν ανθρώπων, τους οποίους ουδέποτε είδεν. Αλλ’ ο άπιστος δεν παραδέχεται ύπαρξιν πνευματικού κόσμου.  Είναι υλιστής κ

Η νηστεία του Δεκαπενταυγούστου «εις τιμήν αποβλέπει της του Θεού Λόγου Μητρός» Από την 1η Αυγούστου η Εκκλησία εισέρχεται στην περίοδο της νηστείας του Δεκαπενταυγούστου, η οποία διαρκεί  έως τις 14 Αυγούστου.  Ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης αναφέρει ότι η νηστεία αυτή «εις τιμήν αποβλέπει της του Θεού Λόγου Μητρός, η οποία προγνωρίζουσα την αγίαν της μετάστασιν από τον κόσμον, πάντοτε ηγωνίζεται υπέρ υμών, και ενήστευεν, αν και χρείαν δεν είχε νηστείας, ως καθαρά και πανάμωμος, ζώσα δε αγγελικώς η υψηλοτέρα και των Αγγέλων και προσευχομένη συνεχώς και πάντοτε δι’ ημάς ικετεύουσα.  Διά τούτο και ημείς χρεωστούμεν να νηστεύσωμεν εκμιμούμενοι τον βίον της». Κατά τη περίοδο αυτή νηστεύουμε όλες τις μέρες τις εβδομάδας, εκτός Σαββάτου και Κυριακής, που  γίνεται κατάλυση μόνο οίνου και ελαίου.  Ανήμερα της εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, στις 6 Αυγούστου, γίνεται κατάλυση ιχθύος.  Επίσης, προβλέπεται κατάλυση ιχθύος αν η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκ

Οι Παρακλήσεις στην Υπεραγία Θεοτόκο  Η αγάπη, ο σεβασμός και η τιμή των πιστών για το πρόσωπο της Θεοτόκου Μαρίας εκδηλώθηκαν από πολύ νωρίς, από την αρχή της σωτηρίου οικονομίας, όπως λέγουν οι άγιοι θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας μας, και είναι τόσο μεγάλη, ώστε αδυνατεί ο ανθρώπινος λόγος να περιγράψει τα αισθήματα αυτά επαρκώς. Από αυτήν την αγάπη, την τιμή και την ελπίδα στην μεσιτεία της προς τον μέγα και Μόνο Μεσίτη Χριστό και Υιό της, κατά το ανθρώπινον η Εκκλησία καθιέρωσε να τελείτε κατά την περίοδο της νηστείας του Δεκαπενταυγούστου, η ιερή Ακολουθία του Μικρού και του Μεγάλου Παρακλητικού Κανόνος εναλλάξ, εκτός των εορτών της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Έτσι επ' ευκαιρίας του γεγονότος αυτού καλόν είναι να δούμε και να γνωρίσουμε μερικά πράγματα για το τι είναι κανόνας, και ποιος συνέθεσε τον Μικρό και τον Μεγάλο Παρακλητικό κανόνα στην Υπεραγία Θεοτόκο. Κανόνας στην εκκλησιαστική υμνογραφία είναι ύμνοι μακροσκελής, αποτελούμενο

                                             Ο ΑΓΙΟΣ  ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ Ο  Άγιος Παντελεήμονας έζησε κατά τους χρόνους του βασιλέως Μαξιμιανού, ήτοι περί το 304. Κατήγετο από την πόλιν Νικομήδειαν. Ο πατέρας του Ευστόργιος ήτο ειδωλολάτρης. Η μητέρα του ωνομάζετο Ευβούλη, και ήτο χριστιανή. Όσην περιποίησιν έκανε ο πατέρας προς τα είδωλα, τόσην προθυμίαν και αγάπην προς την ορθόδοξον πίστιν εδείκνυε η μητέρα του, που με στοργή και αγάπην ανέτρεψε τον υιόν των Παντολέοντα (έτσι τον εί­χαν ονομάσει). Του έδινε όχι μόνον υλικήν τροφήν, αλλά και πνευματικήν. Όμως απέθανε ενωρίς η ευτυχισμένη Ευβούλη. Ο Παντολέων αφού έμαθε τα πρώτα γράμμα­τα, εμορφώθη και εις τα Ελληνικά. Αργότερον, αφού έμαθε αρκετά και επροχώρησεν, ο πατέρας του τον έστειλε να μαθητεύση εις τον ξακουστόν ιατρόν Ευφρόσυνον. Πράγματι ο νέος, ευφυής κα­θώς ήτο, εξεπέρασε τους υπολοίπους συμμαθητάς του εις την επίδοσιν, μέσα εις σύντομον χρονικόν διάστημα. Ητο πολύ ωραίος εις την όψιν. Εις την ομιλίαν γλυκύς