ΟΣΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ-ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ

ΟΣΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ 

ΤΟΥ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΑΛΟΥ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ   ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ

Θεέ μου, Συ που δέχτηκες την θυσία του Αβραάμ, 

που είδες με συμπάθεια την ολοκαύτωση τον Ιεφθάε, 

που δεν περιφρόνησες τα δώρα του Άβελ, 

που για χάρη του Σαμουήλ του (αγαπητού) παιδιού Σου ανέδειξες την Άννα προφήτιδα. 

Αυτός Κύριέ μου, Κύριε, για χάρη εμού του δούλου Σου, 

δέξου την ψυχή της καλής μου μάνας.

Λάβε υπόψη Σου, Κύριε, τους κόπους 

και τους μόχθους που κοπίασε για μένα. 

Θυμήσου, Κύριε, τους στεναγμούς και τα δάκρυα, που έχυσε,

 όταν έφυγα από τα χέρια της προς Εσένα. 

Θυμήσου, Κύριε, τους μαστούς που θήλασαν εμένα τον ταπεινό, 

για να χαρεί τη νιότη μου και δεν απήλαυσε. 

Δέσποτα, μη λησμονήσεις ότι ούτε για μία ώρα δεν μπορούσε να με αποχωρισθεί και με αποχωρίστηκε για πάντα. 

Θυμήσου, Δέσποτα, Συ, που τα ξέρεις όλα, 

ότι, όταν επρόκειτο να χαρεί από εμένα, 

τότε της στέρησα τον εαυτό μου για το όνομά Σου. 

Μη ξεχάσεις, δίκαιε, τους σπαραγμούς της καρδίας της 

την ημέρα που κατέφυγα σε Σένα.

Γνωρίζεις Κύριε τις αγρυπνίες της κάθε νύχτα, 

ενθυμούμενη τη νεότητά μου από τότε που την εγκατέλειψα. 

Συ ξέρεις Κύριε, πόσες νύχτες έμεινε άυπνη, ζητώντας το πρόβατο, που κοιμόταν μαζί της. 

Μη λησμονήσεις φιλάνθρωπε τον πόνο 

που συνείχε την καρδιά της, 

όταν βλέποντας τα ενδύματά μου έλιωνε, 

διότι δεν έβλεπε πλέον το μαργαριτάρι της που τα φορούσε. 

Θυμήσου Δέσποτα, ότι της στέρησα την παρηγοριά 

και τη χαρά και την αγαλλίαση, 

για να υπηρετήσω Εσένα, 

το δικό μου και δικό της Θεό και Δεσπότη των όλων.

Στείλε της αγγέλους που σώζουν την ψυχή της, 

από τα πονηρά πνεύματα και τα σκληρά θηρία του αέρα τούτου, 

που επιχειρούν να καταπιούν όσους περνούν ανάμεσά τους. 

Εξαπόστειλε σ᾿ αυτήν Κύριε, Κύριε, ισχυρούς φύλακες, 

που θα πολεμήσουν κάθε ακάθαρτη δύναμη, 

που θα τη συναντήσουν και χωρίς λύπη και βάσανο, 

Θεέ μου, δώσε εντολή να διαχωριστή η ψυχή από το σώμα.

Και εάν ως γυναίκα, με λόγια η με έργα αμάρτησε σ᾿ αυτή τη ζωή, 

συγχώρησε την ψυχή της ένεκα της θυσίας, 

που με γέννησε και πρόσφερε σε Σένα 

εμένα τον ανάξιο δούλο Σου. 

Ναί, Κύριε, Κύριε ο Θεός, ο δίκαιος και φιλάνθρωπος κριτής, 

μη οδηγήσεις αυτήν από την θλίψη σε θλίψη,

από πόνο σε πόνο και από στεναγμούς σε στεναγμούς, 

αλλά αντί της λύπης, που λυπήθηκε για το μονάκριβό της,

 σε χαρά. 

Αντί δάκρυα σε αγαλλίαση που ετοίμασες στους αγίους Σου 

ο Θεός, ο Θεός μου εις τους αιώνας. 

Αμήν.