ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Για ποιο λόγο ενανθρώπησε ο Υιός του Θεού και όχι ο Πατήρ ή το Πνεύμα Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Μητροπολίτης  Ναυπάκτου - Ιερόθεος  Βλάχος «Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Aρχιεπίσκοπου Tιράνων, Δυρραχίου και πάσης Aλβανίας κ. Aναστασiου) Η ΠΑΡΘΕΝΙΚΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Μητροπολίτου Μεσογαίας & Λαυρεωτικής Νικολάου Ο Χριστός ως άνθρωπος Επίσκοπος Κάλλιστος Γουέαρ ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Ευδοξία Αυγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος Περί της εις Αίγυπτον φυγής της Υπεραγίας Θεοτόκου  Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης Σοῦ τά χείλη πέφυκεν σπαρτίον κόκκινον .....

Βονιφάτιος και Αγλαΐα: Δύο ερωτευμένοι άγιοι                   (†19 Δεκεμβρίου) Η Αγλαΐα ήταν μία εύπορη αριστοκράτισσα που ζούσε στα χρόνια του Διοκλητιανού στην περιοχή της Ρώμης και είχε δούλο της τον Βονιφάτιο. Ο Βονιφάτιος ήταν οικονόμος της, πολύ όμορφος στην εμφάνιση, ελεήμων και φιλεύσπλαχνος, αλλά επιρρεπής στη μέθη και στις ασωτείες.  Σύντομα ερωτεύτηκαν μεταξύ τους και ζούσαν τον παράνομο έρωτά τους, καθώς η κοινωνική τους απόσταση δεν επέτρεπε την τέλεση γάμου. Επειδή όμως και οι δυο τους ήταν πιστοί χριστιανοί, ακολούθησαν οι τύψεις για τη σχέση τους. Αναζητώντας μια λύση, πληροφορήθηκαν ότι στην Ανατολή γίνονται διωγμοί κατά των χριστιανών. Αποφάσισαν τότε, να μεταβεί ο Βονιφάτιος εκεί και να βρει λείψανα μαρτύρων, για να τα φέρει στο σπίτι τους, ώστε η ευλογία των ιερών λειψάνων να τους απαλλάξει από την ενοχή που αισθάνονταν. Η Αγλαΐα τού πρόσφερε συνοδεία, χρήματα και προμήθειες και το ταξίδι ετοιμάστηκε. Όπως ήταν έτοιμος να φύγει, ο καλόκαρδος Βονιφάτιο

Το προηγούμενο Σάββατο, 7 Δεκεμβρίου 2019, εκοιμήθη εν Κυρίω στην Ιερά Μονή του Αγίου Αντωνίου στην Αριζόνα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, ο όσιος Γέροντας Εφραίμ, προηγούμενος της Ιεράς Μονής Φιλοθέου στο Άγιον Όρος , και η εξόδιος ακολουθία του έγινε την 11η Δεκεμβρίου 2019. Την ίδια ακριβώς ημέρα πριν  41 χρόνια έγραφε σε ένα ημερολόγιό του: << 11  Δεκεμβρίου 1978 Θεέ μου, Θεέ μου! Πόσο θερμά και καρδιακά, με πόνο σε ικέτευσα και σε παρακάλεσα στην ώρα του θανάτου μου, να μου έλθης, να με συμπαρασταθής για να ξεβγώ από τη φοβερή δυσκολία αυτού του μυστηρίου. Μα και Συ, Χριστέ μου, για μένα γεύθηκες την πίκρα του θανάτου,<<περίλυπος έστιν η ψυχή μου έως θανάτου>> Επειδή είμαι άνθρωπος με τόσες αμαρτίες, δεν ξέρω τι με επιφυλάσσεται και τι θα επιτρέψει η θεία Πρόνοια. Τα άφθονα δάκρυα που μου χαρίζεις θεούλη μου, με ανακουφίζουν με παρηγορούν και μου δίνουν ελπίδα και κουράγιο. Ώ πόσο ιερές τις κάνει το Άγιο Πνεύμα τις ώρες της νυχτερινής προσευ

Στοχασμός, θλίψη και αποτέφρωση Κύριε διευθυντά Είμαι μια μοναχή της Ιεράς Μονής Οσίου Παταπίου, που επί 55 χρόνια της πολύτιμης ζωής μου αφιέρωσα για να ζήσω μια άλλη ποιότητα ζωής. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα, ο Θεός γνωρίζει – όμως, έχω μέσα μου μια πληρότητα για ό,τι προσπάθησα. Με έκπληξη είδα στο «Κ» της κυριακάτικης «Καθημερινής», 13ης Οκτωβρίου, αφιέρωμα, και με εξώφυλλο μάλιστα, στο «αρχιτεκτονικό θαύμα» όπως το αποκαλείτε του πρώτου αποτεφρωτηρίου στην Ελλάδα. Είσθε ένας αξιοπρεπής δημοσιογράφος, με παιδεία και σας ερωτώ: Αυτό είναι το πολιτιστικό αποκορύφωμα του ανθρωπίνου προσώπου ή ο εξευτελισμός; Το σώμα του ανθρώπου δεν είναι βιομηχανικό κατάλοιπο, που το φτιαρίζεις σαν απόβλητο. Ο άνθρωπος είναι, αν το πιστεύετε, «εικόνα και ομοίωσις Θεού» και αξίζει τιμής, σεβασμού και αξιοπρέπειας, ακόμη και στον θάνατό του. Πηγαίνετε στα ενδότερα του «κοσμήματος» να φρίξετε με την όλη διαδικασία και να φτύσετε ακόμη και το νερό που πίνετε. Ακόμη και το σκυλί σου το

Τα Εισόδια της Θεοτόκου  (π.Αλεξάνδρου Σμέμαν)   ΄ Εχουμε εδώ την εορτή της Εισόδου της Θεοτό­κου στο Ναό. Το θέμα της εορτής είναι πολύ απλό: ένα κοριτσάκι προσάγεται από τους γονείς του στο ναό των Ιεροσολύμων. Δεν υπάρχει τίποτε το ιδιαίτερα αξιοσημείωτο στο γεγονός αυτό, επειδή την εποχή εκείνη αυτό αποτελούσε μια γενικά αποδεκτή συνήθεια καί πολλοί γονείς έφερναν τα παιδιά τους στο ναό ως σημείο προσαγωγής τους στον Θεό, ως ένδειξη πώς δίνουν στη ζωή τους έναν ουσιαστικό σκοπό και νόημα, πώς τα φωτίζουν από μέσα με το φως μιας ανώτερης εμπειρίας. Στην περίπτωση όμως της Παναγίας, όπως μας το υπενθυμίζει ή Ακολουθία της ημέρας, οδήγησαν το παιδί στα " Άγια των Αγίων", στον τόπο πού κανείς άλλος, εκτός από τους ιερείς, δεν επιτρεπόταν να πάει,στο μυστικό εσωτερικό Ιερό του ναού. Το όνομα του κοριτσιού είναι Μαρία. Είναι ή μελλοντική μητέρα του Ίησού Χρίστου, μέσω του οποίου, σύμφωνα με τη Χριστιανική πίστη, ο ίδιος ο Θεός ήλθε στον κόσμο για να ενωθεί με το

Ποιος ο λόγος για την ατεκνία;  Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος  Αν και η φύσις εργάζεται, δεν εργάζεται με τη δική της δύναμη, αλλά υπακούοντας στο πρόσταγμα του δημιουργού, και ποτέ να μη στεναχωριούνται οι γυναίκες όταν δεν γεννούν, αλλά ας καταφεύγουν στο δημιουργό της φύσεως αποδεικνύοντας αγαθή διάθεση και ας ζητούν από εκείνον, που είναι ο Κύριος της φύσεως και ας μη αποδίδουν τη γέννηση των παιδιών, ούτε στη συνουσία των συζύγων,  ούτε σε κάποιον άλλο, αλλά στο δημιουργό όλων, που από το μηδέν έφερε τη ζωή στο ανθρώπινο γένος και μπορεί να το διορθώσει πάλι, όταν παρουσιάζει κάποια αδυναμία. Αξίζει να εξετάσουμε πρώτα το εξής: Για ποιο λόγο αυτή ήταν στείρα, ενώ η ζωή τους ήταν θαυμαστή και αυτή και ο άνδρας της φρόντιζαν πολύ για τη σωφροσύνη. Δεν μπορούμε να πάρουμε σαν αιτία τη ζωή τους και να πούμε ότι η στείρωσις ήταν αποτέλεσμα των αμαρτημάτων τους. Και για να καταλάβεις το παράξενο αυτό, λέγω ότι δεν ήταν μόνο αυτή στείρα, αλλά και η Σάρα, η μητ

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ 1.    Ένα από τα πολλά θαύματα του μεγαλομάρτυρος αγίου Δημητρίου είναι το γεγονός ότι ήταν στρατηγός της Θεσσαλονίκης, όχι μόνον κατά τη διάρκεια της ζωής του, αλλά και μετά από την κοίμησή του. Πολλοί άνθρωποι αισθάνθηκαν – και μέχρι σήμερα αισθάνονται! – την παρουσία του στη Θεσσαλονίκη, ιδίως σε καιρούς μεγάλων δοκιμασιών και συμφορών. Ο άγιος προστατεύει εμφανώς την πόλη, αποσοβεί καταστροφές, απωθεί επίδοξους εισβολείς και συντρέχει όλους, όσοι επικαλούνται το όνομά του. Ιδού ένα θαυμάσιο παράδειγμα της ασυνήθιστης παρέμβασής του σε ανθρώπους εν ανάγκαις: Κάποτε επιτέθηκαν στην πόλη οι βάρβαροι, αλλά δεν κατάφεραν να την εκπορθήσουν. Εξοργισμένοι τότε ξεχύθηκαν και λεηλάτησαν τους οικισμούς της υπαίθρου και, μεταξύ άλλων, συνέλαβαν αιχμάλωτες δύο όμορφες κόρες τις οποίες προσέφεραν ως λάφυρο στον αρχηγό τους. Οι κοπέλες αυτές έτυχε να γνωρίζουν καλά την τέχνη του κεντήματος. Βλέποντας ο αρχηγός τα κεντήματά τους, είπε: «Μαθαίνω ότι υπ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Ο Άγιος Φανούριος είναι αναμφίβολα μια άγια, σημαντική νεανική μορφή, που ξεχωρίζει με τον δικό του τρόπο ανάμεσα στους άλλους Αγίους της χριστιανοσύνης, γιατί δεν τιμάται απλώς σε μια μόνον ημε­ρομηνία, αλλά η πίστη των χριστιανών κά­νει συχνά τη γνωστή φανουρόπιτα.  Ο Άγιος Φανούριος, που έζησε στα Ρω­μαϊκά χρόνια, συγκρούσθηκε τότε θαρρετά με τον κόσμο της ειδωλολατρίας, γιατί το χριστιανικό πνεύμα του θεανθρώπου, δεν του επέτρεπε ν' αρνηθεί τις αναμφισβήτη­τα ενάρετες αρχές του. Έτσι τα 12 μαρτύ­ρια που υπόφερε ο Άγιος, αποτελούν για μας ένα δυνατό κίνητρο για αντοχή και προ­σκόλληση στις ηθικές αξίες του χριστιανι­σμού, για να βγούμε νικητές από ένα αδιά­κοπο αγώνα, ενάντια στην απιστία και αδικία της εποχής μας. Ο Άγιος μας δίδαξε με την πραγματική θυσία του, πως εμείς τώ­ρα δεν παλεύουμε βέβαια με στρατοκράτες Ρωμαίους και απαίσιους Αγαρηνούς, αλλά έχομε ν' αντιμετωπίσουμε τις πιο έντεχνα στημένες παγίδες του υλισμού και αθεϊσμού, που προσπαθού

Αυγή ημέρας μυστικής Schmemann Alexander  Τον Αύγουστο η Εκκλησία εορτάζει το τέλος της επίγειας ζωής της Παναγίας, το θάνατό της, γνωστό ως Κοίμηση, μια λέξη όπου το όνειρο, η μακαριότητα, η ειρήνη,η ηρεμία και η χαρά ενώνονται. Τίποτε δεν γνωρίζουμε για τις συνθήκες που περιβάλλουν το θάνατο της Παναγίας, της μητέρας του Χριστού. Διάφορες ιστορίες, διανθισμένες με παιδική τρυφεράδα, έχουν φθάσει ως εμάς από τον πρώιμο Χριστιανισμό, αλλά, ακριβώς λόγω της ποικιλίας τους, δεν νιώθουμε υποχρέωση να υπερασπιστούμε την «ιστορικότητα» καμιάς απ’ αυτές. Στην Κοίμηση, η αγάπη και η μνημόνευση της Εκκλησίας δεν επικεντρώνονται στο ιστορικό και πραγματικό πλαίσιο, ούτε στην ημερομηνία και στον τόπο όπου αυτή η μοναδική γυναίκα, αυτή η Μητέρα όλων των μητέρων, ολοκλήρωσε την επίγεια ζωή της. Οποτεδήποτε και οπουδήποτε κι αν αυτό συνέβη,η Εκκλησία, αντ’ αυτού, παρατηρεί την ουσία και το νόημα του θανάτου της, μνημονεύοντας το θάνατο αυτής που ο Υιός της, σύμφωνα με την πίστη μας, κ

                                            Η ΠΑΝΑΓΙΑ Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης                                               Ταπείνωση της Παναγίας Τι ανύψωσε τη Μητέρα τού Θεού πάνω από όλα τα δημιουργήματα; Η ταπείνωση. Ο Θεός «επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν τής δούλης αυτού» (Λουκ. 1, 48), και γι αυτή την επιβραβευμένη ταπείνωσή Της την μακαρίζουν όλες οι γενιές. Καί εσύ περισσότερο από όλα τα άλλα προσπάθησε να αποκτήσεις ταπείνωση. Ο Θεός στους ταπεινούς δίνει τη χάρη, ενώ στους υπερήφανους αντιτάσσεται. Η Παναγία ευεργετεί Η Παναγία είναι και σήμερα ζωντανή. Και όχι μόνο ζει, αλλά και ζωοποιεί καί θεραπεύει τις ψυχές και, αν είναι πρός το συμφέρον τής ψυχής, και τα σώματα εκείνων των πιστών πού προσεύχονται σ΄ Αυτήν. Το ίδιο και οι Άγιοι ζουν και μετά το θάνατο Υπεραγία Θεοτόκε Παρθένε! Εξαιτίας τού Σώματος και τού Αίματος τού Υιού Σου, πού μεταλαμβάνω τόσο συχνά, τολμώ να πω ότι έχω με Σένα συγγένεια! Ώ Δέσποινα τού κόσμου! Από Σένα έλαβε ο Υιός τού

 Η Μεγαλομάρτυς Αγία Μαρίνα - Ο Βίος π. Ελπίδιος: Αγία Μαρίνα, η ατρόμητη ΘΑΥΜΑΤΑ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ, ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ. ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ  ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ Η ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ Βιογραφία της Αγίας Κατήγετο από την Αντιόχεια της Πισιδίας, από γονείς επιφανείς. Ο πατέρας της Αιδέσιος ήταν επίσημος ιερέας των ειδώλων, γνωστός σε όλους. Η μητέρα της πέθανε λίγες μέρες μετά τη γέννηση της μονάκριβης κόρης της Μαρίνας... Συνέχεια....

Η αγάπη του Απ. Πέτρου στο Χριστό Υπήρχε εποχή, που ο Πέτρος αγαπούσε επιπόλαια τον Ιησού Χριστό.  Ήταν μεγαλόστομος, αλλά συγχρόνως λιπόψυχος.  Είχε άκριτο ενθουσιασμό. Όταν ο Κύριος του είπε  ότι πορεύεται εκεί που δεν μπορεί να τον ακολουθήσει μεγαλόστομη βγήκε από το στόμα του Πέτρου η υπόσχεση: «Διατί ου δύνομαί σε ακολουθήσαι; Την ψυχήν μου υπέρ σού θήσω». Και ο Κύριος αναγκάσθηκε να του πει την πρόβλεψη της αρνήσεώς του: « Αμήν, αμήν λέγω σοι, ου μη αλέκτωρ φωνήσει έως ου απαρνήση με τρις». Λίγο δε πριν από την προσευχή της αγωνίας ο Πέτρος πάλι δίνει μεγαλόστομη υπόσχεση: «Καν δέη με συν σοι αποθανείν, ου μη σε απαρνήσομαι» ΙΜατθ. 26,35). Αγάπη βεβαίως κρυβόταν στα λόγια του Πέτρου. Αλλ’ η αγάπη αυτή έμοιαζε σαν τη φωτιά που καίει τα φρύγανα. Φουντώνει η φωτιά αυτή, λαμπαδιάζει, εντυπωσιάζει, φαντάζει, αλλ’ αμέσως σβήνει… Τέτοια πολλές φορές είναι και η δική μας αγάπη στο Χριστό· αγάπη επιπόλαιη, αγάπη καιρικού ενθουσιασμού, αγάπη με λόγια. Είναι φωτιά όχι της

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΝΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ(ΟΣΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΤΟΥ ΓΡΑΙΚΟΥ) ΚΕΙΜΕΝΟ Δέχου Δέσποτα, Πανάγαθε Παράκλητε, μοναδική Ἁγία  καί προσκυνουμένη  καί  ὁμοούσιος  καί  ἀδιαίρετος  Τριάς, τήν  πενιχράν  ταύτην παράκλησιν, ἥν  ηὐδόκησας  προσφέρειν  Σοί, ἄνθρωπος  ἁμαρτωλός  καί  κατακεκριμένος  καί  συγχώρησόν  μοι τά  παραπτώματα, τά ἑκούσια  καί  τά ἀκούσια. Ἐκ τῶν κρυφίων μου καθάρισόν  με  καί  ἐκ τῶν πρός  ἐμέ ἀλλοτρίων, ἐλέησον  τόν   δοῦλον  Σου. Εὐδόκησον ἐπ’ ἐμοί τῷ  ἁμαρτωλῷ  καί  ἐλεεινῷ  καί  τήν  ἀδύναμον  ψυχήν  μου ἐπίσκεψον  διά  τῆς  Σῆς  χάριτος  καί  θεράπευσον  τήν  συντριβήν  αὐτῆς. Ἐλέησόν με Δέσποτα, Παράκλητε Θεέ, ἐλέησόν με· ἁγίασόν μου τήν ψυχήν  καί τό  σῶμα· φώτισόν μου  τόν  νοῦν  καί  τήν  διάνοιαν· κάθαρον  τό  ἐμόν  συνειδός  ἀπό  πάσης  ἀκαθαρσίας, ἀπό  λογισμῶν  ῥυπαρῶν,  ἀπό  προφάσεων πονηρῶν, ἀπό  νοήσεων Σε  ὑβριζόντων, ἀπό  πάσης  ὑπερηφανείας  καί οἰήσεως  καί  ἐπάρσεως, ἀλαζονείας  τε καί  θράσους  καί  ὑπεροψίας, σατανικῆς ταλαντεύσεως, φα