ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ







1. Η αναγκαιότητα των πολιτικών ηγετών και οι κίνδυνοι της εξουσίας

Μπορεί να υπάρξει οργανωμένο κράτος χωρίς πολιτικούς ηγέτες;

Ο ιερός Χρυσόστομος απαντά: «Πρέπει να υπάρχουν οι άρχοντες, για να μην τρώμε ο ένας τον άλλο, σαν τα ψάρια» (PG 54, 596).

«Ο Θεός μας χάρισε τους άρχοντες, για να έχουμε ευταξία και να μη συμπεριφερόμαστε πιο παράλογα από τα άλογα θηρία. Η εξουσία του άρχοντα είναι παρόμοια με την τέχνη του ηνίοχου και του κυβερνήτη του πλοίου» (PG 55, 491).

Ταυτόχρονα όμως υπογραμμίζει: «Είναι προτιμότερο να μη διοικείται ένας λαός από κανέναν, παρά να διοικείται από έναν κακό ηγέτη» (PG 63, 231).

Δυστυχώς όμως, τονίζει αλλού, «οι άρχοντες συνήθως είναι διεφθαρμένοι» (PG 59, 274).

Ας προσέξουμε τώρα τη φωνή του Μεγάλου Βασιλείου: «Οι άρχοντες υπάρχουν όχι για να καυχώνται για τη σπουδαία θέση την οποία κατέχουν, αλλά για να τιμούν οι ίδιοι τη θέση αυτή» (PG 32, 497).

Γι’ αυτό «όσοι επιδιώκουν την αρετή, δεν αναλαμβάνουν με ευχαρίστηση δημόσια αξιώματα. Αντίθετα, όσοι αποβλέπουν σε χρήματα και δόξα, θεωρούν μέγιστο αγαθό την κατάκτηση κάποιας εξουσίας, για να μπορούν να αποκτούν όσα επιθυμούν» (PG 32, 1041).

«Έργο των αρχόντων είναι: να αναχαιτίζουν τις αταξίες του λαού, να τον κατευθύνουν στο σωστό. Όταν όμως αυτοί πρώτοι παραβαίνουν το νόμο, πώς μπορούν να καθοδηγούν τους άλλους;» (PG 56, 24). Γι’ αυτό «πολλοί ηγέτες, όταν κλέβουν, αναγκάζονται να είναι επιεικείς στους αλ­λους, επειδή έχουν χάσει την παρρησία τους» (PG 51, 309).

Για το ίδιο ζήτημα ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος λέει: «Πολλοί άρχοντες σπαταλούν αμέτρητα χρήματα για να κατασκευάσουν πολυτελή έπιπλα, και άλλοι βάζουν τα ακριβότερα αρώματα και ευφραίνονται με τη μουσική των οργάνων, αντί να συμπάσχουν και να υποφέρουν για τη συντριβή του λαού» (PG 35, 961).

Γι’ αυτό, ο ιερός Πατήρ απευθύνεται σ’ αυτούς και τους λέει: «Να σέβεστε το αξίωμά σας. Γνωρίζετε πόσο σπουδαίο είναι το έργο σας και τι μεγάλο μυστήριο βρίσκεται γύρω από σας. Κόσμος ολόκληρος βρίσκεται κάτω από την εξουσία σας. Γίνεστε «θεοί»  στους υπηκόους σας» (PG 36, 277).

2. Ποιό έργο πρέπει να επιτελούν οι πολιτικοί ηγέτες;

Λέει επιγραμματικά γι’ αυτό το θέμα ο Μέγας Βασίλειος: «Οι άρχοντες πρέπει να υπερασπίζονται τα δικαιώματα του Θεού, να τιμωρούν τους παραβάτες» (ΒΕΠΕΣ 53, 125).

Και ο ιερός Χρυσόστομος συμπληρώνει: «Δεν πρέπει να επιζητούν τη δική τους τιμή αλλά το κοινό συμφέρον» (PG 62, 671).

«Δεν ξεχωρίζουν από τη χλαμύδα, αλλά από το ότι προστατεύουν όσους υποφέρουν, διορθώνουν τα κακώς έχοντα, τιμωρούν την αδικία, δεν επιτρέπουν να καταπατείται το δίκαιο» (PG 52, 678).

3. Ποιά όμως πρέπει να είναι τα προσόντα των πολιτικών ηγετών;

Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος τα επισημαίνει: «Οι άρχοντες πρέπει να ξεπερνούν κατά πολύ τους άλλους, να γίνονται καθημερινά ανώτεροι, να έχουν αξία και αρετή ανάλογη με το αξίωμά τους» (PG 36, 547).

Και ο ιερός Χρυσόστομος: «Ο πολιτικός ηγέτης πρέπει να έχει βίο ακηλίδωτο, ώστε να τον έχουν όλοι ως παράδειγμα» (PG 62, 547).

«Εκείνος που ασκεί την πολιτική εξουσία δεν θα μπορέσει να τη διαχειρισθεί δίκαια, αν προηγουμένως δεν κυβερνήσει τον εαυτό του όπως πρέπει, και αν δεν τηρήσει με μεγάλη ακρίβεια και τους πολιτικούς και τους θρησκευτικούς νόμους» (PG 61, 508).

«Εκείνος που είναι σε θέση να άρχει και να άρχεται, αυτός θα μπορέσει να κυβερνήσει και την οικογένειά του. Εκείνος που μπορεί να κυβερνήσει το σπίτι του, θα μπορέσει να κυβερνήσει και μια πόλη, θα μπορέσει να κυβερνήσει όλη την οικουμένη. Αν όμως δεν είναι σε θέση να ρυθμίσει τον ψυχικό του κόσμο, πώς θα μπορέσει να κυβερνήσει την οικουμένη; Πώς θα ωφελήσει άλλους αυτός που δεν μπόρεσε να ωφελήσει τον εαυτό του;» (PG 60, 366).

Και αλλού σημειώνει: «Ο άρχοντας σ’ αυτό κυρίως πρέπει να άρχει, στο να νικάει με την αρετή του. Αν όμως νικιέται, δεν είναι πλέον άρχοντας» (PG 62, 99).

Γι’ αυτό «ο άριστος άρχοντας πρέπει να είναι αδυσώπητος στον εαυτό του και στις πράξεις του» (PG 58, 668).

Και επιλέγει ο ιερός Χρυσόστομος: «Οι πολιτικοί ηγέτες πρέπει να έχουν υψηλή νοημοσύνη, να μιλούν με παρρησία, να περιφρονούν τα βιοτικά, να μισούν την πονηρία, να είναι ήπιοι και φιλάνθρωποι» (PG 52, 678).

Έχουν χρέος «να παραβλέπουν τα δικά τους συμφέροντα και να φροντίζουν για τα προβλήματα του λαού τους» (PG 55, 306).

Τέτοιοι λοιπόν πρέπει να είναι οι πολιτικοί άρχοντες: ικανοί, αδιάφθοροι, ακέραιοι.
Φιλάνθρωποι, φιλοπάτριδες και φιλόθεοι.
Ανώτεροι σε αρετές και σε ικανότητες από το λαό.
Τέτοιους πολιτικούς έχει ανάγκη ιδιαιτέρως σήμερα και η πατρίδα μας.
Τέτοιους πολιτικούς έχει χρέος να εκλέγει και ο λαός.[2]





Τόσο ο Άγιος Παϊσιος όσο και ο Άγιος Πορφύριος αλλά και ο Γέροντας Ιωσήφ Βατοπεδινός έχουν κατά καιρούς εκφράσει απόψεις τόσο για τις εκλογές όσο και για την γενικότερη πολιτική κατάσταση στη χώρα η οποία λίγο έως ελάχιστα έχει μεταβληθεί ως προς το ήθος της και τα χαρακτηριστικά της μεταπολεμικά έως και σήμερα.

Στον καιρό του Άγιου Παίσιου και λίγο πριν κάποιες  εκλογές, όπως αναφέρεται στο βιβλίο  του Ιερομόναχου Χριστόδουλου Αγιορείτου «Ο γέρων Παϊσιος» είχαν πάει μερικοί επισκέπτες στον Γέροντα με σκοπό να τον ρωτήσουν τι γνώμη είχε και ποιόν, κατά τη γνώμη του, έπρεπε να ψηφίσουν.

Και εκείνος είχε δώσει την εξής απάντηση:

«Κοιτάξτε βρε παιδιά! Ποιός είναι πιο κοντά στην Εκκλησία, ποιός αγωνίζεται γι' αυτήν και για την πατρίδα και ποιός έχει ζωή σύμφωνη μ΄αυτά που λέει; Όποιον βλέπετε πως είναι πιο καλός και πιο κοντά στην Εκκλησία, αυτόν να ψηφίζετε. Δε λέω να ψηφίζετε κόμματα, όπως αυτά που βγαίνουν και λέγονται Χριστιανοδημοκρατικά κ.λ.π., γιατί είναι λάθος.

Δεν πρέπει να κομματιαζόμαστε. Εμείς πρέπει να αγαπούμε πρώτα την Εκκλησία μας και μετά την πατρίδα μας και να ψηφίζουμε αυτούς που βλέπουμε να αγωνίζονται γι' αυτά τα δύο.

Βλέπετε, ο Μακρυγιάννης κι όλοι οι μεγάλοι ήρωες γι αυτά τα δύο αγωνίστηκαν κι έχυσαν το αίμα τους. Πρώτα υπέρ πίστεως και μετά υπέρ πατρίδος.

Γι' αυτό και 'μεις, σήμερα, πρέπει να τους είμαστε ευγνώμονες, που είμαστε ελεύθεροι και όχι...δούλοι των Τούρκων και να προσπαθούμε τέτοιοι Έλληνες να βγαίνουν στην εξουσία, που να χύνουν το αίμα τους πρώτα υπέρ της πίστεως και μετά υπέρ της πατρίδος.

Σήμερα δυστυχώς βάλαμε μέσα στη Βουλή ανθρώπους να μας διοικούν των οποίων το ιστορικό είναι πολύ επιβαρημένο»

Σε μια άλλη περίπτωση πάλι για εθνικές εκλογές ρώτησαν τον Άγιο Παΐσιο τον Αγιορείτη ποια ήταν η γνώμη του και ποιόν εκείνος θεωρούσε άξιο, για να ψηφίσουν.

Ο Γέροντας είπε:

-Να ψηφίσετε όποιον βλέπετε ότι είναι ο καλύτερος, όποιον αγαπά τον Θεό και την πατρίδα μας, αυτόν να ψηφίσετε.

Τότε εκείνοι, επί μονίμου βάσεως του απαντούσαν:

-Γέροντα, όλοι το ίδιο είναι.

Κι εκείνος τους είπε:

«Βρε παιδιά, κοιτάξτε εδώ πέρα: όλες οι ελιές ίδιες είναι και όλες έχουν δάκο, όμως άλλες έχουν εκατό τοις εκατό, ενώ άλλες πενήντα τοις εκατό.

Εμείς, λοιπόν, εφόσον έχουμε ανάγκη από ελιές, πρέπει να κοιτάξουμε ποιές έχουν το λιγότερο δάκο, γιατί διαφορετικά δέ γίνεται. Και πάντα πρέπει να ψηφίζουμε με δύο κριτήρια: α) με το πόσο αγαπά ο υποψήφιος το Θεό και είναι συνειδητό μέλος της Εκκλησίας και

β) με το πόσο αγαπά την πατρίδα και αποβλέπει στο γενικό καλό του τόπου κι όχι στο δικό του συμφέρον.

Εάν κάποιος χρησιμοποιήσει κάποιο άλλο κριτήριο, εκτός από αυτά τα δύο, τότε κινείται ιδιοτελώς, και δεν είναι αυτό που κάνει χριστιανικό. Αργότερα θα επιτρέψει η Θεία Δικαιοσύνη να το πληρώσει».

Δεν ήταν όμως μόνο ο Άγιος Παίσιος ο οποίος έδινε ρήσεις και συμβουλές για το ποια κριτήρια έπρεπε να έχουν όταν θα ασκούσαν το εκλογικό τους δικαίωμα και υποχρέωση.



Ήταν και ο Όσιος Πορφύριος. 

Ρώτησε κάποιος τον Γέροντα, τι πρέπει να ψηφίσει στις βουλευτικές εκλογές. Τότε εκείνος του απάντησε παραβολικά:

«Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι σαν την κλώσσα:  Κάτω από τα φτερά της σκεπάζει και άσπρα πουλάκια και μαύρα πουλάκια».

«Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν πολιτικοποιείται και πολύ περισσότερο δεν κομματικοποιείται. Σκεπάζει με την αγάπη όλους, χωρίς να ταυτίζεται με φατρίες».

Δεν έδινε όμως μόνο συμβουλές αλλά εξέφραζε και την άποψή του ταυτόχρονα:

 «Τι να σου κάνουν οι πολιτικοί; Είναι μπερδεμένοι με τα ψυχικά πάθη τους. Όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του, πώς θα μπορέσει να βοηθήσει τους άλλους;

Φταίμε κι εμείς για την κατάσταση αυτή. Αν ήμασταν αληθινοί χριστιανοί, θα μπορούσαμε να στείλουμε στη Βουλή, όχι βέβαια χριστιανικό κόμμα, αλλά χριστιανούς πολιτικούς, και τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά».

Εκτός όμως από τις ρήσεις των Αγίων ένας Γέροντας της εκκλησίας ο Γέρων Ιωσήφ ο Βατοπεδινός  έχει προβλέψει με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο τα όσα πρόκειται να γίνουν:

«Θα γίνει μια πολιτειακή ανωμαλία. Μόλις γίνει η πολιτειακή ανωμαλία, θα τραβήξει πίσω το κεφάλαιο.

Το κεφάλαιο είναι διεθνές, εβραϊκό. Μόλις τραβήξει πίσω το κεφάλαιο, θα απολυθούν όλοι οι υπάλληλοι. Η Ελλάδα τότε θα φτωχύνει και ο κόσμος θα πεινάσει. Τότε θα γίνει η πρόκληση, πάνω σε αυτή την αναμπουμπούλα.»

Αυτά είχε πει ο Γέροντας για τα μελλούμενα στην πολιτική ζωή της Ελλάδας.

Ακούστε την προφητεία του στο βίντεο:

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΣΗΦ :"Θα γίνει πολιτειακή ανωμαλία


Οι άρχοντες πρέπει να είναι χριστιανοί ορθόδοξοι


                                                                                Αειμνήστου αρχιεπισκόπου Κρήτης ΤΙΜΟΘΕΟΥ

Οι άρχοντες πρέπει να είναι χριστιανοί ορθόδοξοι
(Ο τονισμός των στοιχείων είναι του εκδότου).
Ένα επίκαιρο άρθρο στην «Αναγέννηση» του 1963
Το κείμενο που ακολουθεί είναι το κύριο άρθρο του περιοδικού «Αναγέννησις» τον Σεπτέμβριο του 1963, γραμμένο από τον τότε μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας κ. Τιμόθεο, μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Κρήτης, με τον τίτλο «Εκλογές». Παραθέτουμε το κείμενο χαρακτηριστικά επίκαιρο και σήμερα:
Το σοβαρώτερο γεγονός σε μία χώρα είναι η εκλογή των αρχόντων που θα την κυβερνήσουν.
Οι λαοί ακολουθούν τους αρχηγούς των, τους οποίους αγαπούν και μιμούνται. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς την τεράστια σημασία που έχει η εκλογή καλών ή κακών αρχόντων. Όμως ολίγοι σκέπτονται στα σοβαρά την αξίαν της ψήφου των και την ευθύνην των απέναντι Θεού και ανθρώπων, την ώρα που ψηφίζουν.
Σε λίγες μέρες θα κληθεί και ο λαός μας για άλλη μια φορά να εκλέξει τους άρχοντας που θα τον διοικήσουν. Θα ξεπεταχτούν πολλοί και διάφοροι υποψήφιοι, παλαιοί και νέοι, γνωστοί και άγνωστοι. Θα τους ακούσωμε να ομιλούν από το ραδιόφωνο και τους εξώστες στις πλατείες. Θα γράφουν στις εφημερίδες, θα εξαγγέλλουν προγράμματα, θα σκορπούν υποσχέσεις, θα περιέρχονται τις συνοικίες και τα χωριά, θα περιστοιχίζωνται από τους φίλους των και θα ποζάρουν χαριτωμένα στα διαφημιστικά έντυπα, στους τοίχους και στα οχήματα.
Η Ιστορία διδάσκει πως οι λαοί εύκολα παρασύρονται και δημαγωγούνται. Και ο λαός μας έχει μία πλούσια πείρα από τα αρχαία χρόνια, που δεν τη χρησιμοποιεί όσο πρέπει, γι' αυτό και απέχει πολύ ακόμη από μία σωστή και σωτήρια τοποθέτηση της ψήφου του.
Η «Αναγέννησις» από καθήκον και από αγάπη στο λαό μας, έξω από κάθε πολιτική και κομματική ανάμειξη, θα χαράξει μερικές γραμμές πάνω στις βασικές προϋποθέσεις ενός σωστού εκλογικού προσανατολισμού.
Πρώτα απ’ όλα, οι άρχοντές μας πρέπει να είναι χριστιανοί ορθόδοξοι, πραγματικά πιστοί και ειλικρινά αφοσιωμένοι στην θρησκεία των πατέρων μας. Χριστιανοί όχι στους τύπους και ορθόδοξοι όχι στα χαρτιά. Είμεθα λαός φαινόμενο θρησκευτικής ομοιογενείας. Δεν είναι ανεκτόν οι άρχοντες μας να ανήκουν σε αντιχριστιανικές ιδεολογίες και άλλες θρησκείες και αιρέσεις. Μασσώνοι και Χιλιασταί και άθεοι πρέπει να καταψηφισθούν ανελέητα με την ψήφον του ευσεβούς ορθοδόξου λαού μας.
Οι άρχοντές μας πρέπει να είναι πατριώτες. Μέσα στην ψυχή των πρέπει να είναι θρονιασμένη η αιωνία Ελλάδα με όλο το μεγαλείο της. Πατριώτες σωστοί και ολόκληροι, όχι απ’ αυτούς που τάχα κόπτονται για την πατρίδα και τα ιδανικά, χωρίς να τα πιστεύουν και υποκριτικά τα βάζουν σαν προκαλύμματα ανόμων συμφερόντων και φρικτής εκμεταλλεύσεως. Χρειάζονται αγνοί πατριώτες που ξέρουν να τιμούν και με το ίδιο το αίμα των τη χώρα της δόξης, του θρύλου, του μαρτυρίου και αγωνίζονται να προσθέσουν δόξα στη δόξα και τιμή στην τιμή της πατρίδος.
Ο λαός μας θέλει τους άρχοντές του ανθρώπους του λαού. Όχι από εκείνους που μιλούν για το λαό και δεν έχουν άλλη σχέση μαζί του, παρά να τον απατούν και να τον εκμεταλλεύονται. Άρχοντες άνθρωποι με ανθρωπιά, που θα σκύψουν σαν καλοί Σαμαρείτες να δέσουν τις πληγές, να βοηθήσουν και να σώσουν τον ημιθανή και πάντα αδικημένο λαό μας. Να ακούσουν τους στεναγμούς και τα παράπονα. Να βρίσκονται πάντα κοντά του, να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα, να αγωνίζονται για τη βελτίωση του βιοτικού του επιπέδου, να βοηθούν, να προστατεύουν, να θυσιάζονται, για να κλείνουν τα στόματα των εχθρών και των υπονομευτών, που εκμεταλλεύονται τη δυστυχία και τα βάσανα του λαού.
Ο λαός μας θέλει τους άρχοντες του ανθρώπους της Εκκλησίας, γιατί γνωρίζει πολύ καλά πως χωρίς την ευσέβεια και την προσήλωση στην Εκκλησία, ο άνθρωπος αποχαλινώνεται και παρασύρεται σε κάθε κακό. Δεν θέλει να τους βλέπει μόνο στις επιδεικτικές Δοξολογίες και παρελάσεις, με τις φανταχτερές εμφανίσεις. Τους θέλει ευλαβείς και προσευχομένους, να εκκλησιάζονται, να εξομολογούνται και να κοινωνούν, να πιστεύουν στον Θεόν, να αγαπούν τον Κύριον.
Για τον λαό μας και την πατρίδα μας είναι μέγα δυστύχημα ότι από την ανασύσταση του ελληνικού κράτους ελάχιστα φωτεινά παραδείγματα πολιτικών με εκκλησιαστικήν συνείδηση συναντούμε. Οι περισσότεροι ήσαν ξένοι προς την Εκκλησία, αδιάφοροι και εχθρικοί.
Ο λαός μας, τέλος, θέλει τους άρχοντές του ανθρώπους με όλη τη σημασία της λέξεως, ικανούς, μορφωμένους, με ήθος, χαρακτήρα και ψυχικό μεγαλείο. Σήμερον κατήντησε πολιτικός να σημαίνει έναν επαγγελματία κακής μορφής. Άνθρωπος αρχηγός είναι μέγα ευτύχημα.
Η εκλογή αληθινών ανθρώπων εκπροσώπων του λαού προϋποθέτει το ξεδιάλεγμά τους, όπου κι αν βρίσκονται και πάνω από κόμματα και προσωπικές επιδιώξεις. Γι' αυτό, όμως, χρειάζεται η ανάπτυξις του πολιτικού αισθητηρίου του λαού, για να μη μπαίνει η ψήφος του στη ζυγαριά του κεράσματος, της κουμπαριάς, του προσωπικού ρουσφετιού, της τυφλής ιδεολογίας.
Πρέπει να νοιώσει ο λαός μας πως το παντοδύναμο όπλο, η ψήφος, μπορεί να δημιουργήσει την ευτυχία ή τη δυστυχία. Υπάρχει μεγάλη ηθική κρίσις παντού και στην πολιτική ηγεσία. Η ψήφος μας μπορεί να αναζητήσει και να τιμήσει τους ανθρώπους με τα παραπάνω προσόντα και να τους καταστήσει κυβερνήτες μας. Οι Εκλογές που έρχονται ας δείξουν πως είμαστε άξιοι καλύτερης τύχης, σαν άνθρωποι και σαν έθνος.
Όσοι αγαπούν τον Χριστό και την πατρίδα καλούνται να ενεργοποιηθούν, διότι την μαρτυρική Πατρίδα μας κυβερνούν κατά κανόνα πρόσωπα ξένα με την παράδοση της Ορθοδοξίας.

πηγή:  «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ».

  https://www.agiameteora.

 https://www.pronews.gr/




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου Δρ. Θεολογίας

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ