ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Αναζητώντας τα αληθινά Χριστούγεννα 

 Ευδοξία Αυγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος  

  Η παγκοσμιοποιημένη εποχή μας και η νέα τάξη πραγμάτων ενώ όλο και πιο πολύ καθιερώνει παγκόσμιες ημέρες και γιορτάζει γενέθλια, εκτοπίζοντας την ονομαστική εορτή, δυσκολεύεται να αποδεχτεί και να γιορτάσει τον παγκόσμιο και σωτήριο σταθμό της ιστορίας, τα γενέθλια του Χριστού.

Είναι γνωστό βέβαια ότι και στο παρελθόν πολλές φορές επιχειρήθηκε η κατάργηση της εορτής των Χριστουγέννων.
Το 1644 στη Βρεττανία ο Όλιβερ Κρόμγουελ και το κόμμα των πουριτανών, θέλησαν να καταργήσουν με νόμο τα Χριστούγεννα.
 Επίσης στην κομμουνιστική Ρωσία είχαν απαγορευθεί τα Χριστούγεννα από το 1917 ως το 1990, οπότε και κατέρρευσε το καθεστώς και εξήλθε νικητής το θείο βρέφος.
Η χειρότερη όμως πολεμική κατά των Χριστουγέννων είναι αυτή της εκκοσμίκευσης, η οποία υποβαθμίζει το υπερκόσμιο γεγονός σε εγκόσμιο και το εγκλωβίζει μέσα σε στενά υλιστικά πλαίσια.

Φθάσαμε έτσι, να προβάλουμε μία εντελώς ειδωλολατρική 
ατμόσφαιρα στα σπίτια μας και στην κοινωνία μας και το όλο σκηνικό να συμβάλει στη «μαγεία των Χριστουγέννων».

Στις Η.Π.Α. και σε πολλές ευρωπαικές χώρες (πρβλ. και τους εν Ελλάδι κουλτουριάρηδες) για να μη προσβληθούν τάχα οι αλλόθρησκοι επιδίδονται σε μία προσπάθεια  απάλειψης κάθε αναφοράς στα Χριστούγεννα. Και επειδή ο νεοέλληνας τα εκλαμβάνει μόνον ως απλές γιορτές ή διακοπές, δύσκολα βρίσκεις πιά στην αγορά ευχετήριες κάρτες που να αναγράφουν «καλά Χριστούγεννα». Συντονισμένες στο ίδιο μήκος κύματος και οι μεγάλες οδικές αρτηρίες εκπέμπουν μέσω φωτεινών επιγραφών το μήνυμα «Καλές Γιορτές».

  
Στα σχολεία, επίσης, τα εγχειρίδια καθόλου δεν βοηθούν τους μαθητές μέσα από το υλικό τους να προσεγγίσουν το μυστήριο της θείας Ενανθρωπήσεως.
Οι χριστουγεννιάτικες γιορτές τους κι αυτές εν πολλοίς αλλοιωμένες παρουσιάζουν –πλην εξαιρέσεων- καλικαντζάρους και ξωτικά!


  Τι κρίμα! 
Ο Χριστός ήρθε να μας απαλλάξει από την πολυαρχία των ειδώλων κι εμείς προσπαθούμε να τα αναστήσουμε διά της βίας.

Επιπλέον η παγκοσμιοποίηση κατάφερε δυστυχώς να μας κάνει να πιστέψουμε πως Χριστούγεννα χωρίς  χριστουγεννιάτικο δένδρο δεν υφίστανται!  

Κατέληξε μάλιστα νὰ γίνει τὸ παγκόσμιο σύμβολο τῶν Χριστουγέννων, ἐνῶ παράλληλα πέτυχε νὰ βρίσκεται στὸ ἐπίκεντρο τῆς ἑορτῆς, ἀποσπώντας τὴν προσοχή μας καὶ ἀπὸ Αὐτὸ ἀκόμη τὸ Θεῖο Βρέφος.
Κι όπως δεν νοούνται Χριστούγεννα χωρίς δένδρο, έτσι δεν νοούνται Χριστούγεννα χωρίς «Αη Βασίλη». Ο «Σάντα Κλάους», όπως τον λένε οι Δυτικοί -όνομα που παραπέμπει στον Άγιο Νικόλαο-, δεν έρχεται πιά από την Καισάρεια αλλά από τον Βόρειο Πόλο, χορηγίαις της Coca-Cola Ελλάδος και πάσης υφηλίου.
Βεβαίως καμία σχέση δεν έχει με τις σεπτές ασκητικές μορφές των αγίων Νικολάου και Βασιλείου.

  Το πιο απογοητευτικό είναι ότι η Θεία Λειτουργία των Χριστουγέννων έχει αντικατασταθεί  από τα ξενύχτια, τα «ρεβεγιόν» και τη χαρτοπαιξία
 Τόσο όμως ο 43ος κανόνας των Αποστόλων, όσο και ο 50ος της ΣΤ΄ Οικουμενικής Σύνοδου καταδικάζουν με αφορισμό τους πιστούς που παίζουν με χρήματα!

Ακόμη πολλοί συν-Ελληνες από την Ελλάδα της κρίσης και της φτωχολογειάς οργανώνουν κατά μόνας ή συλλογικά αποδράσεις εντός και εκτός Ελλάδος. Μεταξύ των άλλων προσφιλής προορισμός εσχάτως αποδείχθηκε  ο «Μύλος των Ξωτικών» στα Τρίκαλα.
Πέρυσι οκτακόσιες χιλιάδες Έλληνες «ορθόδοξοι» τίμησαν δεόντως «το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής παιχνιδιών, χαράς, δημιουργίας, ελπίδας», όπως μέσω διαφημίσεων αυτοχαρακτηριζόταν. Μεγαλεπήβολοι οι στόχοι του: «Να σκορπίσουν και πάλι τα χαμόγελα, που τόσο μα τόσο μας έχουν λείψει. (...) Ο Αι-Βασίλης και τα ξωτικά για πρώτη φορά μοιράζονται μαζί μας τα πολύ καλά κρυμμένα μαγικά μυστικά της επιτυχημένης όλα αυτά τα χρόνια αποστολής τους».

  Για όλη αυτή την αντι-χριστουγεννιάτικη περιρρέουσα ατμόσφαιρα και  τη βεβήλωση της Χριστού-Γέννας όποιος σέβεται τον Χριστό και την Ελλάδα αισθάνεται ιερή αγανάκτηση. 

  Μήπως εντέλει ζούμε σε κοινωνία νέο-ειδωλολατρική, που όλο και περισσότερο αποιεροποιεί τα Χριστούγεννα και  αντικαθιστά την αναφορά στο σωτήριο επέκεινα με νέα είδωλα, ξόανα και υλικά αγαθά; Με θρασύτητα παρατηρούμε να γκρεμίζεται ο,τι έχει απομείνει ακόμη όρθιο από τα αγνά ήθη και έθιμα του οδυνωμένου λαού μας και να ισοπεδώνονται τα αιώνια ιδανικά της Φυλής μας.

 Πως η ψυχή που διψά για Αλήθεια και Αγάπη να ξεδιψάσει πραγματικά με τέτοια υποκατάστατα; 
Πως να γεμίσει με χαρά και πληρότητα, όταν από τα Χριστούγεννα λείπει αυτός ο ίδιος ο Χριστός; Αποτέλεσμα: Γευόμαστε «τα Χριστούγεννα της μοναξιάς, της μελαγχολίας, της κατάθλιψης». Να οι καρποί της άσωτης γιορτής!
Θα πρέπει να το καταλάβουμε ότι σήμερα προπαντός έχουμε ανάγκη από αυτήν τη ζωοδότρα πηγή, για να παραμυθήσει τον πόνο μας και να φωτίσει τα σκοτάδια μας.


 Η πολλαπλή κρίση που βιώνουμε δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά, αν δεν χρησιμοποιήσουμε ισχυρά και δοκιμασμένα πνευματικά αντίδοτα την πίστη και την ελπίδα μας στον παντοδύναμο Κύριό μας και την προσκύνηση του νηπιάζοντος Θεού.

Και, καθώς όσοι επιμένουν να γιορτάζουν ρωμαίικα Χριστούγεννα βρίσκουν την ευκαιρία αυτές τις ημέρες να ξεφυλλίσουν λίγο Παπαδιαμάντη ή Κόντογλου, κλείνουμε με ένα απόσπασμα από τον δεύτερο, αφού φέτος συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από την κοίμησή του:
«Αδέλφια μου, φυλάξτε τα ελληνικά συνήθειά μας, γιορτάστε όπως γιορτάζανε οι πατεράδες σας, και μη ξεγελιώσαστε με τα ξένα κι άνοστα πυροτεχνήματα.
Οι δικές μας οι γιορτές αδελφώνουν τους ανθρώπους, τους ενώνει η αγάπη του Χριστού.

Μην κάνετε επιδείξεις. «Ευφράνθητε εορτάζοντες». Ακούστε τι λένε τα παιδάκια που λένε τα κάλαντα: «Και βάλετε τα ρούχα σας, εύμορφα ενδυθήτε, στην εκκλησίαν τρέξετε, με προθυμίαν μπήτε, ν’ ακούσετε με προσοχήν όλην την υμνωδίαν, και με πολλήν ευλάβειαν την θείαν λειτουργίαν. Και πάλιν σαν γυρίσετε εις το αρχοντικόν σας, ευθύς τραπέζι στρώσετε, βάλτε το φαγητόν σας. Και τον σταυρόν σας κάνετε, γευθήτε, ευφρανθήτε. Δώστε και κανενός φτωχού όστις το υστερείται».

πηγή : http://aktines.blogspot.gr/2015/12/blog-post_25.html