Η ΕΠΑΝΑΚΟΜΙΔΗ ΤΟΥ ΣΕΠΤΟΥ ΣΚΗΝΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ
Η επανακομιδή του σεπτού σκηνώματος του Αγίου Σαββα
στο Μοναστήρι του.
Στις 13/26 Οκτωβρίου κάθε χρόνο, η Ιερά Λαύρα πανηγυρίζει το μεγάλο γεγονός της επανακομιδής του σεπτού Σκηνώματος του Ηγουμένου της, του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Σάββα του Ηγιασμένου από την Βενετία όπου ευρίσκετο για περισσότερα από 750 χρόνια, κλαπέν από την Κωνσταντινούπολη από Ενετούς. Εκεί είχε μεταφερθεί από τον ιερό τόπο της μετανοίας του, όπως και άλλα Σκηνώματα Αγίων της Εκκλησίας μας, για προστασία και φύλαξη από ληστρικές επιδρομές βαρβάρων στα καθαγιασμένα χώματα των Αγίων Τόπων.
Η επανακομιδή του Ιερού Σκηνώματος στη Λαύρα του, στις 13/26 Οκτωβρίου 1965, αποτελεί για τη Σιωνίτιδα Εκκλησία ένα από τα πλέον χαρμόσυνα και θαυμαστά γεγονότα του περασμένου αιώνος και τιμάται ιδιαίτερα με ολονύκτιες αγρυπνίες και δοξολογίες, παρουσία του εκάστοτε Πατριάρχου Ιεροσολύμων και άλλων Επισκόπων της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος.
Το άφθορο και πανευώδες Σκήνωμα του Αγίου, από την ημέρα που επανήλθε στη Λαύρα του αποτελεί ακένωτη πηγή πλήθους θαυμάτων, είναι το καύχημα της Μονής και των Σαββαιτών Πατέρων, το στήριγμα, η καταφυγή, η χαρά και ο ιατρός όλων των ευλαβών προσκυνητών που προσέρχονται με πίστη και φόβο Θεού.
Το γεγονός της επαναφοράς του Ιερού Λειψάνου του Αγίου συνοδεύτηκε από διάφορα χαριτωμένα και θαυμάσια περιστατικά τα οποία αναμφισβήτητα επιβεβαιώνουν τη μεγάλη παρρησία και Χάρη του θαυματουργού Αγίου Πατρός, που έλαβε από τον Θεό.
Τα καταγράφουμε με συντομία όπως τα διηγήθηκε στους Αγιοσαββαίτες Πατέρες ο μακαριστός Γέροντας και Πνευματικός της Λαύρας Αρχιμ. Σεραφείμ (+2002), ο οποίος υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας όλων εκείνων των αλησμονήτων στιγμών:
Εμφανίσεις του Αγίου στους Πάπες της Δύσεως
Φαίνεται πως η αιτία της απροσδοκήτου δωρεάς αυτής του Ιερού Λειψάνου από τους λατίνους υπήρξε η ζωντανή αλλά και αυστηρή προτροπή του Αγίου στον τότε Πάπα Ρώμης Ιωάννην τον ΚΓ΄, όταν του εμφανίστηκε κατ’ όναρ και του είπε: «Θέλω να γυρίσω πίσω στα παιδιά μου». Η αδιαφορία του Πάπα στις επανειλημμένες εμφανίσεις του Οσίου, είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατό του. Ο διάδοχος στο θρόνο του Βατικανού Πάπας Παύλος ο ΣΤ΄, αντιμετώπισε σύντομα την ίδια απειλητική προτροπή από τον Άγιο και φοβούμενος μήπως πάθει τα ίδια, ξεκίνησε τις διαδικασίες μέσω αλληλογραφίας με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων για την επίσημη επαναφορά του Σκηνώματος. Όταν έφθασε το πλήρωμα του χρόνου, από πλευράς Πατριαρχείων Ιεροσολύμων ορίστηκε πενταμελής αντιπροσωπεία την οποία απήρτιζον ο τότε Γέρων Αρχιγραμματεύς Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Ιορδάνου κ.Βασίλειος, ο Γέρων Σκευοφύλαξ Πανοσ. Αρχιμ. κ.Γερμανός, ο Ηγούμενος της εν Βηθανία Μονής του Αγίου Λαζάρου Αρχιμ. Θεοδόσιος, ο Πνευματικός της Ιεράς Λαύρας Σάββα του Ηγιασμένου Οσιολ. Αρχιμ. Σεραφείμ και Ιεροδιάκονος κ.Κυριακός, μετέπειτα Μητροπολίτης Ναζαρέτ.
Προεόρτιο θαυμαστό ουράνιο σημείο πάνω από τη Λαύρα:
Ένα μήνα περίπου πριν από το επίσημο ιστορικό γεγονός της επανακομιδής του Σκηνώματος του Αγίου, οι Πατέρες της Λαύρας έβλεπαν καθημερινά ένα ουράνιο τόξο να σχηματίζεται στον ορίζοντα, ανατολικά της Μονής. Το θαυμαστό αυτό σημείο γέμισε χαρά ανεκλάλητο όλους τους αδελφούς της Λαύρας γιατί θριαμβευτικά δήλωνε το τέλος της κατοχής του Αγίου στη νεφελώδη και σκοτεινή Δύση και τη φωτεινή επάνοδό του στον εύκρατο και καθαρό αέρα της Ορθοδοξίας. Όταν το Ιερό Σκήνωμα μετεφέρθη στη Λαύρα, το σημείο αυτό σταμάτησε να φαίνεται πλέον στον ουρανό.
Ο Άγιος βοηθεί τους Αγιοταφίτες Πατέρες να του αλλάξουν άμφια:
Ένα χαριτωμένο περιστατικό γέμισε έκπληξη και αγαλλίαση τους Αγιοταφίτες Αδελφούς και Πατέρες της αποστολής στη Βενετία και τον εκεί ναό του Αγίου Αντωνίου. Ο μακαριστός Γέροντας Σεραφείμ, του οποίου τα χέρια πραγματικά εψηλάφισαν το Άγιο Σκήνωμα, διηγήθηκε στους σαββαίτες πατέρες ότι τη στιγμή που κρατούσαν το σεπτό και άφθορο σώμα του Αγίου για να του βάλουν τα Ορθόδοξα άμφια (πετραχήλι, σταυρό, επιμάνικα και κουκούλι) ο Όσιος και Ηγιασμένος της Εκκλησίας μας Πατέρας και Ασκητής Σάββας (ω των θαυμάτων Σου, Κύριε!) ανασήκωσε τα χέρια του (!) και σαν να ήταν ζωντανός και ξαπλωμένος, βοηθούσε τους Αγιοταφίτες με πρωτοφανή ευλιγισία των μελών του στην αλλαγή των αμφίων του. Το θαύμα μπορεί να κατανοήσει κάθε πιστός γιατί δεν είναι εύκολο πράγμα σε λείψανο 1500 ετών να γίνεται αλλαγή των αμφίων και διακριτικών χωρίς τη βοήθεια και την ενεργό συμμετοχή του ιδίου του Αγίου, λύνοντας τοιουτοτρόπως και θαυματουργικά τον έντονο προβληματισμό των Αγιοταφιτών….
Θεραπεία ασθενούς μοναχής:
Το άφθορο και πανευώδες Σκήνωμα του Αγίου μεταφέρθηκε με επίσημη συνοδεία αεροπορικώς μέσω Αθηνών στην Αγία Πόλη Ιερουσαλήμ το μεσημέρι της 13ης Οκτωβρίου 1965. Όταν έφθασε με ειδικά ευπρεπισμένο αυτοκίνητο στην Πύλη του Δαβίδ, όλη η γύρω περιοχή ήταν κατάμεστη από πιστούς. Χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες και ψαλμωδίες αντιχούσαν, παράλληλα με την προσφορά θυμιάματος και μύρων, ανάμικτων με ροδοπέταλα, συνόδευσαν το Ιερό Λείψανο εν λιτανεία μέχρι τον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως. Την ώρα εκείνη μια μοναχή, υποφέρουσα από φρικτούς στομαχικούς πόνους, προσευχόταν θερμά στον Άγιο για την θεραπεία της. Ξαφνικά αισθάνθηκε μια ζάλη και σχεδόν λιπόθυμη μεταφέρθηκε στο Καθολικό του Ναού. Τότε (ω του θαύματος!) ανασηκώθηκε τελείως υγιής, σαν να είχε ξυπνήσει από γλυκό ύπνο, δοξάζουσα εκ καρδίας τον Όσιο και ιατρό Άγιο, για τη θαυμαστή επέμβασή του.
Ο Άγιος λύνει τις αμφιβολίες δύσπιστης μοναχής:
Η λάρνακα του σεπτού Σκηνώματος του Αγίου κατατέθηκε στο μέσον του Καθολικού του Ναού της Αναστάσεως και ακολούθησε πανηγυρική Δοξολογία, δέηση και σύντομη ομιλία του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων Βενεδίκτου του Α΄. Μέσα στην κοσμοπλημμύρα των συρρευσάντων προσκυνητών, Ιεραρχών, Ιερέων, Ιερομονάχων, Μοναχών, Μοναζουσών και επισήμων πολιτικών εκπροσώπων, μια Μοναχή ένιωσε έντονη δυσπιστία και κυριευμένη από λογισμούς αμφιβολίας για τη γνησιότητα του Λειψάνου, προσευχόταν σιωπηρώς. Τότε, εντελώς ξαφνικά, τη στιγμή που κοίταζε προς τη λάρνακα, είδε θαύμα παράδοξο. Ο Άγιος ανασήκωσε το κεφάλι του βλέποντας προς το μέρος της εκπλαγείσης και ενεάς Μοναχής, βεβαιώνοντας τόσο απλά και χαριτωμένα την παρουσία του.
Ο Άγιος προαναγγέλει τον ερχομό του:
Την παραμονή της επανακομιδής του Ιερού Σκηνώματος ο Άγιος εμφανίστηκε ως Μοναχός στον φύλακα της Πατριαρχικής κατοικίας και του είπε: «Πες στον Πατριάρχη ότι αύριο έρχομαι». Όταν ο Μακαριώτατος το άκουσε από τον φύλακα εθαύμασε και γνωρίζοντας περί τίνος επρόκειτο, τον ρώτησε: «Ξέρεις ποιόν είδες; Τον Άγιο Σάββα, αυτόν περιμένουμε αύριο…». Από τότε ο φύλακας στο άκουσμα και μόνο του ονόματος του Αγίου, δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του από τη μεγάλη ευλάβεια που έτρεφε για τον Όσιο.
Ο Άγιος ζητεί να επιστρέψει το συντομώτερο στη Λαύρα του:
Το ιερό και πάνσεπτο Σκήνωμα του Αγίου αποφασίστηκε αρχικά να παραμείνει στο Καθολικό του Ναού της Αναστάσεως στα Ιεροσόλυμα προς προσκύνηση και ασπασμό των πιστών επί ένα μήνα. Φαίνεται όμως πως η χρονική αυτή καθυστέρηση «στεναχώρησε» τον Άγιο. Έτσι, εμφανίστηκε στο φύλακα της Αγίας Πόρτας του Ναού και του παρήγγειλε να ζητήσει από τον Πατριάρχη Βενέδικτο την επίσπευση της επιστροφής του στον τόπο της μετανοίας του, δηλαδή στη Λαύρα. Πράγματι, ο φύλακας το ανέφερε στον Αρχιμανδρίτη Υμέναιο, τον μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Λύδδης, ο οποίος και απευθύνθηκε στον Πατριάρχη. Έτσι, ορίστηκε τελικά νέα ημερομηνία για την μεταφορά του Σκηνώματος στη Λαύρα. Η ημερομηνία αυτή ήταν η 30η Οκτωβρίου του 1965. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τον απλό και χαριτωμένο, ο Άγιος μετά από τόσους αιώνες «αιχμαλωσίας» αναπαύθηκε στον ιερό τόπο της ασκήσεως και μετανοίας του, την Λαύρα, που εκείνος δημιούργησε ηγούμενος μεγάλης μοναχικής αδελφότητος, των Σαββαιτών Πατέρων.
Θαυμαστή κίνηση της κανδήλας πάνω από το Σκήνωμα του Αγίου:
Στις 30 Οκτωβρίου το μεσημέρι, μετά την εωθινή Θεία Λειτουργία στο Καθολικό του Πανίερου Ναού της Αναστάσεως, ξεκίνησε η ιερή πομπή καθόδου του σεπτού Σκηνώματος του Οσίου Σάββα στη Λαύρα του, προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Βενεδίκτου και με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου, του Κλήρου και των Αρχών. Η ιερά πομπή σταμάτησε προ της Βασιλικής του Ναού της Γεννήσεως στην αγία πόλη Βηθλεέμ όπου και ανεπέμφθη δέηση υπέρ υγείας και σωτηρίας πάντων των ευλαβών προσκυνητών και Ορθοδόξων χριστιανών.
Τελικά, εν μέσω χαρμόσυνων κωδωνοκρουσιών και πολλής κατανύξεως, ο Μακαριώτατος, μετά της Λάρνακος και του Αγίου Λειψάνου, εισήλθε εντός της Λαύρας και γενομένης λιτανείας πέριξ του Τάφου του Αγίου, εναπετέθη στο μέσον του Καθολικού της Μονής, το αφιερωμένο από τον ίδιο στο πανάγιο και πάνσεπτο όνομα του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου. Τη στιγμή εκείνη κάποιοι Αρχιερείς από την Ελλάδα εξέφρασαν αμφιβολίες για τη γνησιότητα του Ιερού Λειψάνου. Τότε, όλοι οι παρευρεθέντες παρατήρησαν ότι η ασημένια κανδήλα πάνω από την Λάρνακα του Αγίου εκινείτο ρυθμικά! Ήταν ένα ακόμη θαυμαστό σημείο της χάριτος του Οσίου, με το οποίο περίτρανα εξέφραζε τη χαρά και την ευαρέσκειά του για την αίσια έκβαση των πραγμάτων.
Όπως μας διηγήθηκε ακόμα ο σημερινός Πνευματικός της Λαύρας Αρχιμ. Γέροντας Ευδόκιμος, εις το πρόσωπο του Αγίου φαίνεται καθαρά ο δεξιός οφθαλμός του να λείπει, γιατί όπως γνωρίζουμε, όταν ζούσε ο Άγιος, θέλησε να περάσει από κάποιο σημείο της Νεκράς Θάλασσας σε μικρή νησίδα για να διέλθει την περίοδο της Μεγ.Τεσσαρακοστής. Εκεί, όμως, έπεσε μέσα σε καυστικές και εύφλεκτες ύλες και καταστράφηκε ο ένας οφθαλμός του, χωρίς έκτοτε και να θεραπευθεί. Ο αριστερός του οφθαλμός φαίνεται κανονικά ακέραιος και άφθαρτος. Είναι κι αυτό ένα ακόμη σημείο της γνησιότητας του Ιερού Λειψάνου του Αγίου μας. Όπως προσθέτει ο Γέροντας π.Ευδόκιμος: «Για 47 περίπου τώρα χρόνια, η παρουσία του Αγίου μας ανάμεσά μας είναι ολοζώντανη. Καθημερινά δεχόμαστε επιστολές και τηλεφωνήματα, για τις θαυματουργικές επεμβάσεις και μεσιτείές προς τον Κύριο και Θεό μας, προς πιστούς και σ’ όσους επικαλούνται το θείο όνομά του. Πάνω απ’ όλα όμως, όλοι εμείς εδώ στη Λαύρα, ζούμε το συνεχές θαύμα της αφθαρσίας, της ευωδίας και της μυροβλυσίας του Ιερού Σκηνώματος. Δύο φορές τα τελευταία χρόνια ο Άγιός μας μυρόβλυσε.
Πάνω από το κρύσταλλο της Λάρνακας είδαν οι Πατέρες που έτρεχε το Άγιο Μύρο, πράγμα το οποίο διακηρύττει σιωπηλά μα και τόσο καθαρά, ότι ο Άγιος επαναπαύεται και αντιδοξάζει αυτούς που τον
τον αγαπούν ολόψυχα και τον σέβονται, τον λατρεύουν Ορθοδόξως και τον υπηρετούν εν δικαιοσύνη, οσιότητι και σωφροσύνη…».
Είθε ο Άγιος Σάββας να προστατεύει, να ενισχύει και να συντρέχει κάθε Ορθόδοξο Χριστιανό που επικαλείται το όνομά του.
Βασίλειος Δανός, Δημοσιογράφος
ΣΠΑΝΙΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΜΕΤΑΚΟΜΙΔΗΣ ΤΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΤΟ 1965
***************************************************************************************
Η πρεσβυτέρα Καλυψώ, μας ξεναγεί στον άγιο Σάββα, στους Αγίους Τόπους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου